په قرآن او حدیث کې د استغفار مفهوم

ایکنا – د ؛استغفار کلمه د  غفر  د  مادې  مصدر دی چې د «پټولو   » او « پټ ساتل  » معنا لري؛ له همدې امله استغفار په لغت کې د دې لپاره د غوښتنې په معنا دی چې ګناه پټه او پرده پرې واچول شي.

د «غفر»  مادې  مشتقات د بېلابېلوصرفی   بڼو  ۲۳۴ ځله په قرآن کریم کې راغلي دي. یوازې په اوو ځایونو کې ئې د مغفرت غوښتلو ته  هڅونه شوی دی. خداوند متعال هم  په ؛غفور: صفت سره  ۹۱ ځله ،پنځه ځله د «غفار» او یو ځل د «غافر» په صفت سره یاد شوی دی. د خطاکارانو په وړاندې د مغفرت د صفت پراختیا د الهي رحمت او رأفت د پراخوالي نښه ده.

که څه هم مغفرت د پټولو په معنا ده، خو د خداوند لخوا د ګناهونو پرده‌پوشي او پټول، نه یوازې د انسان له عادي عفوې سره توپیر لري، بلکې له هغې سره د پرتلې  وړ هم نه دي. انسان چې د بل په  بخښنې سره  ، یوازې له خطا تېرېږي؛ خو د ګناه حقیقت پاتې وي او لکه د ناپاکۍ او چټلتیا په څېر د انسان په زړه او وجود نښلي: «رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ» (مطففین: ۱۴).

خو د خداوند پرده‌پوشي د ګناه د آثارو او  نتیجو  ختمول دي. الهي مغفرت تر ټولو لوړه او بې‌مثاله بخښنه ده چې یوازې د جهان له خالق څخه کیږي. کله ناکله دا پرده‌پوشي تر دې حده رسېږي چې ګناهونه په نېکیو بدلېږي، لکه څنګه چې خداوند متعال د هغو کسانو په اړه وائي چې ستر  ګناهونه ئې کړي وي او د دوه‌چنده عذاب مستحق وي، خو توبه وباسي، ایمان راوړي او نېک عمل وکړي:

«إِلَّا مَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا» (فرقان: ۷۰).

https://iqna.ir/en/news/3495216/